بیش فعالی در کودکان: راهنمای کامل برای والدین

بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی، که به آن اختلال نقص توجه و تمرکز (ADHD) نیز گفته می‌شود، یک اختلال رشدی عصبی است که با علائمی مانند بی‌قراری، عدم توجه و رفتارهای تکانشی مشخص می‌شود. این اختلال در کودکان شایع است و می تواند بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و عزت نفس آنها تأثیر بگذارد.

تفاوت بیش فعالی در کودکان و بزرگسالان

در حالی که علائم اصلی بیش فعالی در کودکان و بزرگسالان یکسان است، برخی تفاوت های کلیدی نیز وجود دارد:

کودکان:

ممکن است در تمرکز بر روی یک کار برای مدت طولانی مشکل داشته باشند.

به راحتی حواسشان پرت می شود.

بیش از حد معمول صحبت می کنند و بی قراری می کنند.

ممکن است در روابط خود با همسالان و بزرگسالان مشکل داشته باشند.

بزرگسالان:

ممکن است در سازماندهی و مدیریت زمان مشکل داشته باشند.

به راحتی بی حوصله و ناامید می شوند.

ممکن است در محل کار یا مدرسه مشکل داشته باشند.

ممکن است در حفظ روابط خود مشکل داشته باشند.

مقاله پیشنهادی ما در این بخش: علائم بیش فعالی در کودکان.

تشخیص بیش فعالی

تشخیص بیش فعالی معمولاً توسط متخصصان بهداشت روان مانند روانپزشک یا روانشناس انجام می شود. آنها از ترکیبی از مصاحبه، معاینات و تست ها برای ارزیابی علائم کودک استفاده خواهند کرد.

آیا بیش فعالی یک بیماری است؟

بیش فعالی به عنوان یک اختلال رشدی عصبی در نظر گرفته می شود. این بدان معناست که این یک بیماری مغزی است که در دوران کودکی ایجاد می شود.

کنترل بیش فعالی در کودکان

هیچ راه حلی برای بیش فعالی وجود ندارد، اما درمان های مختلفی می تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارو: داروهای محرک رایج ترین درمان برای بیش فعالی هستند. آنها به افزایش سطح دوپامین و نوراپی نفرین در مغز کمک می کنند، که می تواند به بهبود تمرکز و کاهش رفتارهای تکانشی کمک کند.

رفتار درمانی: رفتار درمانی می تواند به کودکان مبتلا به بیش فعالی در یادگیری مهارت های کنترل رفتار و حل مسئله کمک کند.

تغییرات در سبک زندگی: تغییراتی در سبک زندگی مانند ایجاد یک برنامه روزانه، تشویق به فعالیت بدنی و ارائه میان وعده های غذایی سالم می تواند به بهبود علائم بیش فعالی کمک کند.

نکاتی برای والدین

صبور و حامی باشید: مراقبت از کودکی که بیش فعالی دارد می تواند چالش برانگیز باشد. صبور و حامی بودن با فرزندتان بسیار مهم است.

با فرزندتان ارتباط برقرار کنید: با فرزندتان در مورد بیش فعالی او صحبت کنید و به او کمک کنید تا علائم خود را درک کند.

ساختار و ثبات را فراهم کنید: برای فرزندتان یک برنامه روزانه ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. این به او کمک می کند تا احساس امنیت و ثبات کند.

انتظارات واقع بینانه داشته باشید: به یاد داشته باشید که فرزند شما با بیش فعالی متولد شده است. انتظارات واقع بینانه ای از او داشته باشید و به خاطر پیشرفتش او را تشویق کنید.

از خودتان مراقبت کنید: مراقبت از خودتان به عنوان یک والدین مهم است. زمانی را برای استراحت و آرامش خود اختصاص دهید.

مقاله پیشنهادی : چاقی در کودکان !

علل بیش فعالی

علت دقیق بیش فعالی ناشناخته است، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و عصبی در آن نقش دارند.

عوامل ژنتیکی: اگر یکی از والدین یا اعضای خانواده شما بیش فعالی داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این اختلال بیشتر است.

عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به بیش فعالی را افزایش دهند عبارتند از:

قرار گرفتن در معرض سرب

مصرف الکل یا سیگار توسط مادر در دوران بارداری

زایمان زودرس یا کم وزنی هنگام تولد

عوامل عصبی: اختلافات در ساختار و عملکرد مغز نیز ممکن است در ابتلا به بیش فعالی نقش داشته باشد.

عوارض بیش فعالی

اگر بیش فعالی درمان نشود، می تواند منجر به عوارض زیر شود:

مشکلات تحصیلی: کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در تمرکز بر روی کار در مدرسه و تکمیل تکالیف خود مشکل داشته باشند.

مشکلات رفتاری: کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در رعایت قوانین، نوبت صبر کردن و کنترل خشم خود مشکل داشته باشند.

مشکلات اجتماعی: کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در ایجاد و حفظ دوستی ها مشکل داشته باشند.

مشکلات عاطفی: کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در معرض خطر ابتلا به عزت نفس پایین، اضطراب و افسردگی باشند.

سوء مصرف مواد: کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سوء مصرف مواد در دوران نوجوانی و بزرگسالی باشند.

درمان های جایگزین

در کنار درمان های سنتی، برخی از درمان های جایگزین نیز وجود دارد که ممکن است برای برخی از کودکان مفید باشد. این درمان ها عبارتند از:

تغذیه: برخی از مطالعات نشان داده اند که تغییرات در رژیم غذایی، مانند خوردن غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا 3، می تواند به بهبود علائم بیش فعالی کمک کند.

مکمل های غذایی: برخی از مکمل های غذایی، مانند روغن ماهی و ویتامین D، ممکن است به بهبود علائم بیش فعالی کمک کنند.

طب سوزنی: طب سوزنی یک روش طب سنتی چینی است که شامل قرار دادن سوزن های نازک در نقاط خاصی از بدن است. برخی از تحقیقات نشان داده اند که طب سوزنی ممکن است به بهبود علائم بیش فعالی کمک کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که این درمان های جایگزین نباید جایگزین درمان های سنتی شوند. قبل از امتحان هر نوع درمان جایگزین، با پزشک فرزندتان صحبت کنید.

توجه: این اطلاعات فقط برای اهداف آموزشی ارائه شده است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی حرفه ای در نظر گرفته شود. اگر نگران هستید که فرزندتان بیش فعالی داشته باشد، لطفاً با پزشک یا متخصص بهداشت روان صحبت کنید.

در انتهای این نوشته به شما والدین عزیز پیشنهاد می‌کنیم که بلاگ " همه چیز درباره اختلال تخریبی در کودکان " را مورد بررسی قرار دهید.